درس دوم آب و آیینه

  درس دوم آب و آیینه

قالب شعر غزل

   چشمه های خروشان تو را می شناسند                  موج های پریشان تو را می شناسند
 

معنی :

چشمه های خروشان و موج های پر تلاطم تو را می شناسند.

آرایه
چشمه ها و موج ها می شناسند : تشخیص
چشمه ، خروشان و موج : مراعات نظیر
تکرار « ش » : واج آرایی
خروشان و پریشان : مشتق

  *
    پرسش تشنگی را تو آبی ، جوابی                             ریگ های بیابان تو را می شناسند               

معنی :
تو برای انسان های تشنه ی معرفت ، مانند آبی هستی . شن های بیابان هم ارزش
تو را می دانند.

برای مطالعه بیشتر به ادامه مطلب بروید.

   درس دوم آب و آیینه

قالب شعر غزل

   چشمه های خروشان تو را می شناسند                  موج های پریشان تو را می شناسند
 

معنی :

چشمه های خروشان و موج های پر تلاطم تو را می شناسند.

آرایه
چشمه ها و موج ها می شناسند : تشخیص
چشمه ، خروشان و موج : مراعات نظیر
تکرار « ش » : واج آرایی
خروشان و پریشان : مشتق

  *
    پرسش تشنگی را تو آبی ، جوابی                             ریگ های بیابان تو را می شناسند               

معنی :
تو برای انسان های تشنه ی معرفت ، مانند آبی هستی . شن های بیابان هم ارزش
تو را می دانند.

آرایه :
تو آبی : تشبیه
تشنگی و آب : تضاد و مراعات نظیر
ریگ ها می شناسند : تشخیص

نکته :
پرسش ، تشنگی : مشتق
« ی » در آبی و جوابی : اسنادی به معنی هستی
« را » مصراع اول : حرف اضافه به معنی برای
« را » مصراع دوم : نشانه مفعولی

  *
    نام تو رخصت رویش است و طراوت                           زین سبب برگ و
    باران تو را می شناسند

معنی :
ای امام رضا (ع) نام تو اجازه ی روییدن و شادابی است و به همین دلیل است که
گیاهان و قطره های باران ، شادابی خود را از تو گرفته اند.

آرایه :
رویش و برگ ، طراوت و باران : مراعات نظیر
برگ و باران می شناسد : تشخیص

نکته :
رویش و بار ان : مشتق
زین سبب : قید علّت
رخصت : مسند

  *
    هم تو گل های این باغ را می شناسی                    هم تمام شهیدان تو را می شناسند
  

معنی :
ای امام رضا (ع) ، تو همه ی انسانها خوب و شایسته ی این جهان را می شناسی و
تمام شهیدان هم وجود پاک تو را درک کرده اند.
 
آرایه :
گل : استعاره از انسانهای خوب
باغ : استعاره از دنیا
گل و باغ : مراعات نظیر

نکته :
« را » در مصراع اول و دوم : نشانه مفعولی

  *
    اینک ای خوب ، فصل غریبی سرآمد                        چون تمام غریبان  تو را می شناسند
 

معنی :
ای امام خوب ما اکنون زمان غریبی و تنهایی به پایان رسید چون که تمام
انسانهای غریب و بیگانه تو را می شناسند.

آرایه :
خوب : مجازاً امام رضا (ع)
فصل غریبی : اضافه تشبیهی
سرآمدن : کنایه

نکته :
غریبی : مشتق
سرآمد : فعل مرکّب

  *
    کاش من هم عبور تو را دیده بودم                             کوچه های خراسان تو را می شناسند
   

معنی :
ای کاش آن زمانی که از خراسان عبور می کردی من هم بودم و مانند مردم خراسان
حضور تو را درک می کردم

آرایه :
کوچه های خراسان : مجازاً مردم خراسان
کوچه های خراسان می شناسند : تشخیص ، تلمیح به سفر امام رضا (ع) به نیشابور

نکته :
کاش : شبه جمله