زندگینامه اسلامی ندوشن

زندگینامه اسلامی ندوشن

زندگینامه محمد علی اسلامی ندوشن  (نویسنده برجسته)

القاب: اسلامی، اسلامی ندوشن
محل تولد: استان یزد – شهرستان صدوق - ندوشن
شاخص: نویسنده  و استاد فرهنگ و تاریخ ایران و ادبیات فارسی
دوره حیات: معاصر
سال ولادت : در سال ١٣٠٤ خورشیدی در روستای ندوشن یزد

   زندگینامه محمد علی اسلامی ندوشن  (نویسنده برجسته)

القاب: اسلامی، اسلامی ندوشن
محل تولد: استان یزد – شهرستان صدوق - ندوشن
شاخص: نویسنده  و استاد فرهنگ و تاریخ ایران و ادبیات فارسی
دوره حیات: معاصر
سال ولادت : در سال ١٣٠٤ خورشیدی در روستای ندوشن یزد

زندگینامه:
دکتر اسلامی ندوشن در سال ١٣٠٤ خورشیدی در روستای ندوشن یزد زاده شد. وی بعد از اتمام تحصیلات خود در رشته‌ی حقوق از دانشگاه سوربن و مدت کوتاهی اقامت در انگلستان به ایران آمد.

چند سالی در کار قضا بود اما به سرعت به سمت علاقه‌ی پایان‌ناپذیر خود یعنی تدریس و تحقیق و نگارش در حوزه‌ی تاریخ و ادب فارسی کشیده شد و تا به امروز به سربلندی در این کرانه باقی است.

وی در مدت پنجاه سال بیش از چهل و پنج کتاب و صدها مقاله در باب فرهنگ و تاریخ ایران و ادبیات فارسی به رشته‌ی تحریر درآورده است. تأسیس فرهنگ‌سرای فردوسی و انتشار فصل‌نامه‌ی هستی از اقدامات او در زمینه‌ی اعتلای فرهنگ و ادب فارسی می‌باشد.

نام اسلامی با مقاله‌های ارزشمندش هم‌چون زندگی و مرگ پهلوانان، ایران را از یاد نبریم، به دنبال سایه‌ی همای و مجموعه‌های ریز و درشت دیگر بارها تجدید چاپ شد و بر سر زبان اهل کتاب افتاد.

روایت دوم : محمد علی اسلامی ندوشن
از مهمترین مفاخر شهرستان صدوق و  استان یزدرا می توان به دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن اشاره نمود:
دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن ، در سال 1304 شمسی در ندوشن دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی و قسمتی از متوسطه را در ندوشن یزد فراگرفت ، آنگاه به تهران عزیمت کرد و دوره ی متوسطه را به پایان رسانید و برای ادامه ی تحصیل وارد دانشکده حقوق شد و به دریافت لیسانس توفیق یافت.

سپس به منظور تکمیل تحصیلات رهسپار اروپا شد و مدت پنج سال در فرانسه و انگلستان به اندوخته های علمی خود افزود و به اخذ دکترا در همان رشته نائل آمد. دکتر اسلامی ندوشن ، در شمار شاعران اندیشمند و نویسندگان توانا و برجسته ای است که از سال 1327 اشعارش در مجله ی سخن و برخی مجلات دیگر انتشار یافته است.

اوضاع اجتماعی و شرایط زندگی :
اسلامی ندوشن در خانواده ای با بضاعت متوسط به دنیا آمد ، پدرش خیلی زود وفات یافت و او ناگزیر شد که روی پای خود بایستد.

تحصیلات رسمی و حرفه ای : دکتر اسلامی ندوشن ، تحصیلات ابتدایی را نخست در مدرسه ی ناصرخسرو ندوشن ، سپس مدرسه ی خان یزد ، پس از آن به دبستان دینیاری رفت و دبیرستان را تا سوم متوسطه در دبیرستان ایرانشهر یزد گذراند ، آنگاه برای ادامه ی تحصیل در سال 1323 به تهران عزیمت کرد و بقیه ی دوره ی متوسطه را در دبیرستان البرز به پایان رساند.

سپس برای ادامه ی تحصیل وارد دانشکده حقوق دانشگاه تهران شد و به دریافت لیسانس توفیق یافت. پس از آن به منظور تکمیل تحصیلات به اروپا عزیمت نمود .مدت پنج سال در فرانسه و انگلستان به اندوخته های علمی خود افزود و با گذراندن پایان نامه ی دکترای خود به نام « کشور هند و کامنولث » به دریافت دکترای حقوق بین الملل از دانشکده حقوق دانشگاه پاریس نائل آمد.

فعالیتهای ضمن تحصیل :
اسلامی از ده دوازده سالگی شاعری را آغاز کرد و پس از آمدن به تهران در دوران دبیرستان ، حرفه ای تر شعر می گفت. وی در این زمان بعضی از قطعه شعرها را در مجله ی سخن منتشر می نمود.

فعالیت های اسلامی ندوشن در دوران تحصیلات در اروپا ، بیشتر آشنایی با زبان فرانسه و شرکت در سخنرانی های دانشگاه سوربن بود و به جز چند داستان کوتاه و چند قطعه شعر و پایان نامه ی دکترایش چیز دیگری ننوشت.

همسر و فرزندان :
دکتر شیرین بیانی استاد تاریخ دانشگاه تهران و نویسنده ی چندین کتاب تاریخی ، همسر دکتر اسلامی ندوشن می باشد. مشاغل و سمتهای مورد تصدی : دکتر اسلامی ندوشن در سال 1334 پس از بازگشت به ایران ، چند سال در شغل قاضی دادگستری خدمت کرد.

فعالیتهای آموزشی :
دکتر اسلامی ندوشن پس از ترک خدمت در دادگستری ، به تدریس حقوق و ادبیات در برخی دانشگاه ها و آموزشگاه های عالی ، از جمله : دانشگاه ملی ، مدرسه ی عالی ادبیات ، مدرسه ی عالی بازرگانی و مؤسسه ی علوم بانکی پرداخت.

در سال 1348 به دعوت پروفسور فضل الله رضا ( رئیس وقت دانشگاه تهران ) به همکاری با دانشگاه تهران دعوت گردید و براساس تألیفاتی که در زمینه ی ادبیات انتشار داده بود ، جزء هیئت علمی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران قرار گرفت و تدریس نقد ادبی و سخن سنجی ، ادبیات تطبیقی ، فردوسی و شاهنامه ، شاهکارهای ادبیات جهان در دانشکده ادبیات و تدریس تاریخ تمدن و فرهنگ ایران را در دانشکده حقوق برعهده گرفت و تا سال 1359 که به انتخاب خود از دانشگاه تهران بازنشسته شد ، ادامه داشت.

وی اکنون در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران و در مقطع دکترای ادبیات به تدریس مکتب های ادبی جهان می پردازد.
وی در کنار فعالیت های علمی و تحقیقی خود ، از زبان شعر کمتر استفاده کرده است ، اما آنچه از او چاپ و در دسترس قرار گرفته است ، بسیار خوب و نمودار استعداد و ذوق سرشار و قریحت تابناک او در شعر می باشد.

استاد بیشتر اوقات خود را صرف در تحقیق آثار علمی و ادبی ایران و ترجمه ی آثار نویسندگان جهان کرده و آثارش در مجلات پیام نو ، سخن ، یغما ، راهنمای کتاب و نگین چاپ شده است.

آثار :
مجموعه شعر « چشمه »-مجموعه شعر « گناه »-ترجمه و مؤخره ی پیروزی آینده ی دموکراسی-ترجمه ی جهاد در اروپا-ترجمه ی قطعاتی از رومئو و ژولیت-در کشور شوراها-آزادی مجسمه-ذکر مناقب حقوق بشر در جهان سوم-گفت و گوها-افسانه و افسون-زندگی و مرگ پهلوانان در شاهنامه-ایران را از یاد نبریم-به دنبال سایه ی همای-فرهنگ و شبه فرهنگ-درباره ی آموزش-گفته ها و ناگفته ها-صفیر سیمرغ-داستان داستان ها-نوشت های بی سرنوشت-کارنامه ی سفر چین-جام جهان بین-آواها و ایماها-دیدن دگر آموز ، شنیدن دگر آموز-داستان کوتاه پنجره های بسته-ترجمه ی آنتونیوس و کلئوپاترا-ابرزمانه و ابر زلف-شور زندگی-ترجمه ی ملال پاریس و برگزیده ای از گل های بدی-ترجمه ی بهترین اشعار هِنری لانگ فلو-روزها ، سرگذشت-تحقیق در منظومه ی ویس و رامین گرگانی-آویزه ی سخن ها-ایران لوک پیر-ایران و تنهایی اش-باران نه رگبار-باغ سبز عشق-سخن ها را بشنویم-سرو سایه فکن-ترجمه ی عمر خیام-کشور هند و کامنولث-گفتیم و نگفتیم-ماجرای پایان ناپذیر حافظ-نامه ی نامور