زندگینامه اسلامی ندوشن

زندگینامه اسلامی ندوشن

زندگینامه محمد علی اسلامی ندوشن  (نویسنده برجسته)

القاب: اسلامی، اسلامی ندوشن
محل تولد: استان یزد – شهرستان صدوق - ندوشن
شاخص: نویسنده  و استاد فرهنگ و تاریخ ایران و ادبیات فارسی
دوره حیات: معاصر
سال ولادت : در سال ١٣٠٤ خورشیدی در روستای ندوشن یزد

 

زندگی نامه سعدی

زندگی نامه سعدی

شیخ مصلح الدین سعدی شیرازی

یکی از بزرگترین شعرای ایران است که بعد از فردوسی آسمان زیبای ادبیات فارسی را با نور خود روشن ساخت و او نه تنها یکی از بزرگترین شعرای ایران بلکه یکی از بزرگترین سخنوران جهان می باشد . ولادت سعدی در سالهای اول سده هفتم هجری حدودا در سال 606 ه.ق در شهر شیراز میباشد .  

زندگی نامه فردوسی

فردوسی
شاعر معاصر ایرانی (329 –411 هجری)
 
«حکیم ابوالقاسم فردوسی» در سال 329 هجری در «طبران» طوس به دنیا آمد. پدرش از دهقانان طوس بود که ثروت و موقعیت قابل توجهی داشت. فردوسی در جوانی با درآمدی که از املاک پدرش به دست می آورد، به کسی محتاج نبود؛ اما بتدریج، آن اموال را از دست داد و به تهیدستی گرفتار شد.

برای بیشتر به ادامه مطلب بروید...

تک بیتی های بسیار زیبای شاعر بزرگ صائب تبریزی

به دانش فزای و به یزدان گرامی                                                    که او باد جان تو را رهنمایی      

 
  

فردوسیمعنی :
علم و دانش خود را افزایش ده و به خداوند که راهنما و هدایت گر توست ، ایمان آور. </p><p>لغت :
فزا : بیفزا ، افزایش ده
گرای : علاقه و تمایل داشته باش

نکته :
فزای : ( از مصدر افزودن ) و گرای : ( از مصدر گراییدن) : فعل امر </p><p style="text-align: center;">

برای مشاهده ادامه نکات به ادامه مطلب مراجعه
نمایید.

تک بیتی های بسیار زیبای شاعر بزرگ صائب تبریزی

تکبیتهای صائب تبریزی
********************
گر محتسب شکست خم میفروش را
دست دعای باده پرستان شکسته نیست


از زاهدان خشک مجو پیچ و تاب عشق
ابروی قبله را خبری از اشاره نیست
 

حضور خاطر اگر در نماز معتبرست
امید ما به نماز نکرده بیشترست

از حادثه لرزند به خود قصر نشینان
ما خانه بدوشان غم سیلاب نداریم


ای گل شوخ که مغرور بهاران شده‌ای
خبرت نیست که در پی چه خزانی داری

 
دلم به پاکی دامان غنچه می‌لرزد
که بلبلان همه مستند و باغبان تنها
 

تیره روزان جهان را به چراغی دریاب
تا پس از مرگ ترا شمع مزاری باشد

 
شاه و گدا به دیدهٔ دریادلان یکی است
پوشیده است پست و بلند زمین در آب


آن که گریان به سر خاک من آمد چون شمع
کاش در زندگی از خاک مرا بر می‌داشت
 

طومار زندگی را، طی می‌کند به یک شب
از شمع یاد گیرید، آداب زندگانی


 نیست پروا تلخکامان را ز تلخی های عشق
آب دریا در مذاق ماهی دریا خوش است


برای مطالعه بیشتر به ادامه مطلب بروید...