سلمان هراتی (۱فروردین ۱۳۳۸ - ۹ آبان۱۳۶۵ )با نام اصلی "سلمان قنبر هراتی" شاعر معاصر ایرانی است. وی به علت شعرهای انتقادی اجتماعی شهرهاست.
در اوّل فروردین سال ۱۳۳۸ در روستای مرزدشت تنکابن مازندران در خانوادهای مذهبی متولد شد. درسهای ابتدایی تا پایان دوران متوسطه را در زادگاهش خواند. سپس در دانشسرای راهنمایی تحصیلی پذیرفته شد و پس از دو سال در رشتهٔ هنر، مدرک فوق دیپلم اخذ کرد. وی پس از پایان تحصیلات در یکی از مدارس روستاهای دور لنگرود مشغول تدریس شد.
تخلص او در اشعارش «آذرباد» بود و در شعرهایش میتوانیم تاثیر از سهراب سپهری و فروغ فرخزاد را نگاه کنیم او حتی یکی از شعرهایش را تقدیم به سهراب سپهری کرده بود دوستی او با سیدحسن حسینی و قیصر امینپور زبانزد است، سیدحسن حسینی بعد از مرگ سلمان یکی از بهترین آثار ادبیش یعنی کتاب "بیدل، سپهری و سبک هندی" را تقدیم به او کرد و قیصر امین پور هم کلیات او را منتشر کرد.
او در نهم آبان ۱۳۶۵ هنگام عزیمت به لنگرود در یک سانحهٔ رانندگی، درگذشت. در غرب تهران میدانی به نام این شاعر فقید نامیده شده است.
لطفا با نظرات خود به زیبایی هر چه بیشتر این سایت کمک کنید.
دوستدار شما
مصطفی آغبلاغی تبریزی
زندگی نامه
حافظ شیرازی، شمس الدین محمد
سال و محل تولد: 726 هـ.ق- شیراز ، سال و محل وفات: 791 هـ.ق- شیراز
شمس
الدین محمد حافظ ملقب به خواجه حافظ شیرازی و مشهور به لسان الغیب از
مشهورترین شعرای تاریخ ایران زمین است که تا نام ایران زنده و پا برجاست
نام وی نیز جاودان خواهد بود.
با وجود شهرت والای این شاعران گران
مایه در خصوص دوران زندگی حافظ بویژه زمان به دنیا آمدن او اطلاعات دقیقی
در دست نیست ولی در حدود سال 726 ه.ق در شهر شیراز به دنیا آمد است.
اطلاعات
چندانی از خانواده و اجداد خواجه حافظ در دست نیست و ظاهراً پدرش بهاء
الدین نام داشته و در دوره سلطنت اتابکان فارس از اصفهان به شیراز مهاجرت
کرده است. شمس الدین از دوران طفولیت به مکتب و مدرسه روی آوردو آموخت سپری
نمودن علوم و معلومات معمول زمان خویش به محضر علما و فضلای زادگاهش شتافت
و از این بزرگان بویژه قوام الدین عبدا... بهره ها گرفت.
خواجه در دوران جوانی بر تمام علوم مذهبی و ادبی روزگار خود تسلط یافت.
او
هنوز دهه بیست زندگی خود را سپری ننموده بود که به یکی از مشاهیر علم و
ادب دیار خود تبدل شد. وی در این دوره علاوه بر اندوخته عمیق علمی و ادبی
خود قرآن را نیز کامل از حفظ داشت و از این روی تخلص حافظ بر خود نهاد.
دوران
جوانی حافظ مصادف بود با افول سلسله محلی اتابکان فارس و این ایالات مهم
به تصرف خاندان اینجو در آمده بود. حافظ که در همان دوره به شهرت والایی
دست یافته بود مورد توجه و امرای اینجو قرار گرفت و پس از راه یافتن به
دربار آنان به مقامی بزرگ نزد شاه شیخ جمال الدین ابواسحاق حاکم فارس دست
یافت.
دوره حکومت شاه ابواسحاق اینجو توأم با عدالت و انصاف بود و
این امیر دانشمند و ادب دوست در دوره حکمرانی خود که از سال 742 تا 754 ه.ق
بطول انجامید در عمرانی و آبادانی فارس و آسایش و امنیت مردم این ایالت
بویژه شیراز کوشید.
حافظ از لطف امیرابواسحاق بهره مند بود و در
اشعار خود با ستودن وی در القابی همچون (جمال چهره اسلام) و (سپهر علم
وحیاء) حق شناسی خود را نسبت به این امیر نیکوکار بیان داشت.
پس از
این دوره صلح و صفا امیر مبارزه الدین مؤسس سلسله آل مظفر در سال 754 ه.ق
بر امیر اسحاق چیره گشت و پس از آنکه او را در میدان شهر شیراز به قتل
رساند حکومتی مبتنی بر ظلم و ستم و سخت گیری را در سراسر ایالت فارس
حکمفرما ساخت.
برای دیدن بیشتر به ادامه مطلب بروید.
ادامه مطلب ...
برای بیشتر به ادامه مطلب بروید.
ادامه مطلب ...